İş Hukuku

İş Hukuku, bir iş sözleşmesine bağlı olarak işçi ve işveren arasındaki ilişkileri düzenlemektedir. İş sözleşmesi, işçinin bir işverene bağımlı olarak ona iş görmesini; işverenin ise bu iş görme karşılığında işçiye ücret ödemeyi üstlenmesi olarak kabul edilmektedir. 

İş Hukuku, Bireysel İş Hukuku ve Toplu İş Hukuku olmak üzere iki ana yapıdan oluşmaktadır. Bireysel İş Hukuku, ağırlıklı olarak 4857 S.K.’nın 8.Maddesinde tanımı yapılan iş sözleşmesine uygun olarak, tek çalışan ve tek işveren arasında yapılan iş sözleşmesini kapsamaktadır. Toplu İş Hukuku ise 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu kapsamında, işçi sendikası ile işveren sendikası veya işçi sendikası ile sendika üyesi olmayan işveren arasında yapılan iş sözleşmelerini kapsamaktadır. 

 

 

Ülkemizde iş hukukuna ilişkin oldukça geniş bir yasal düzenleme bulunmaktadır. Söz konusu bu düzenlemelerin bir kısmı doğrudan iş hukuku ile ilgili olurken, bir kısmı ise dolaylı olarak iş hukukuna ilişkin düzenlemeler içermektedir. 

İş sözleşmesinin taraflarının bağlı olduğu hukuki durum göz önüne alındığında, ülkemizdeki iş hukuku uygulamalarına ağırlıklı olarak; 4857 Sayılı İş Kanunu, 854 Sayılı Deniz İş Kanunu, kısaca Basın İş Kanunu olarak adlandırılan 5953 Sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanun, Türk Borçlar Kanununun 393 ve 447. Maddeleri arasında düzenlenen Genel Hizmet Sözleşmelerine ilişkin hükümler ile 1475 Sayılı Kanunun kıdem tazminatına ilişkin 14.Madde hükümleri uygulanmaktadır. 

İş Hukuku Mevzuatında yer alan düzenlemeler doğrultusunda, tarafların iş sözleşmesinden kaynaklı ihtilaf yaşaması halinde; yaklaşık otuza yakın konu hakkında uyuşmazlık doğabilmektedir. Bu uyuşmazlıklar arasında Kıdem Tazminatı, İhbar Tazminatı, Fazla Mesai Alacağı, Yıllık Ücretli İzin Alacağı, Hafta Tatili Alacağı, Ulusal Bayram Tatili Alacağı ile Yol ve Yemek Alacağından kaynaklı talepler ön planda gelmektedir.